Een verlanglijst voor de Sint

Ieder jaar als de winter zijn intocht weer doet in Nederland en de winkels vol liggen met pepernoten, chocoladeletters en marsepein, begint het bij mij te kriebelen…ik mis de zon! Eerlijk toegegeven ben ik best jaloers op de Sint. Wanneer de dagen hier steeds korter en donkerder worden, stapt hij lekker op de boot richting de Spaanse zon om zijn cape te verruilen voor zijn zwembroek. Dit jaar besluit ik zijn goede voorbeeld te volgen en reis de beste man achterna. Mijn oog valt op Lanzarote, een eiland waar ik vrijwel niets van weet, maar dat er op de foto’s werkelijk schitterend tropisch uitziet. Ik ben benieuwd!

Op een regenachtige zondagochtend sta ik met mijn koffer op Schiphol en mijn humeur kan nu al niet meer stuk. Weliswaar reis ik met het vliegtuig in plaats van de boot, toch begrijp ik direct waarom Sinterklaas dit ieder jaar doet. Het idee dat ik over slechts 4,5 uur voet op Spaanse bodem zet, maakt me zo vrolijk…hopelijk kan ik dit gevoel de hele vakantie vasthouden…

Eenmaal aangekomen op Lanzarote, weet ik direct dat niets mijn vakantiestemming kan verpesten. In de bus op weg naar mijn hotel zie ik de palmbomen en prachtige vulkaanlandschappen al aan me voorbijtrekken, tegen een strakblauwe lucht en een uitbundig schijnende zon. Wat een mooie eerste indruk krijg ik van dit eiland! Lanzarote is het meest oostelijk gelegen eiland van de Canarische Eilanden die er om bekend staan het hele jaar door een heerlijk klimaat te bieden. Maar niet alleen de goede temperatuur maakt Lanzarote zo bijzonder. Het eiland heeft een vulkanisch karakter en is daarom haast te vergelijken met een maanlandschap. Wanneer je net als ik fan bent van lange, witte zandstranden, roept dit niet direct een aantrekkelijk beeld op, maar één blik op dit bijzondere zwarte landschap en ik ben om. Het contrast met de intens groene begroeiing en helderblauwe zee, leveren werkelijk schitterende plaatjes op. Ik vind het hier nu al zo mooi en mijn vakantie is nog niet eens begonnen!

Als ik met de bus voor mijn hotel wordt afgezet, volgt de tweede verrassing van de dag. Ik slaap in Appartementen Sands Beach Resort, één van de betere complexen op het eiland heb ik mij laten vertellen. En niets is minder waar! Het complex is weliswaar ruim opgezet, maar oogt zo gemoedelijk door de laagbouw en goede sfeer. Mijn appartement lijkt eerder op een villa, zo mooi ingericht en zelfs voorzien van een compleet uitgeruste keuken (zelfs met vaatwasser!). Ik heb gekozen voor een appartement met zeezicht, dat ligt aan een soort lagune met privéstrand. Zo hoef ik alleen maar de deur uit te lopen om op mijn handdoekje van de zon te kunnen genieten. Hoe ideaal is dat?

’s Avonds kun je in Sands Beach Resort prima eten, in het sfeervolle Restaurant Hacienda of bij Mai Tai, een poolbar waar je tevens terecht kunt voor een lekkere (snelle) hap. Ideaal met kleine kinderen! Sowieso is Sands Beach Resort een perfecte keuze voor een vakantie met de kids zie ik al snel. Zo is er Buddy’s Club, een concept van het resort waar kinderen van alle leeftijden vermaakt worden en zo de vakantie van hun leven hebben. Zelf ben ik zonder kinderen, maar ik lig niet de hele dag tussen schreeuwende animatieteams en rennende kinderen. Dat maakt Sands Beach Resort ook zo leuk, hier is vakantie vieren voor iedereen weggelegd.

Vanuit Sands Beach Resort loop ik in een paar minuten naar het centrum van Costa Teguise, een klein vakantiedorpje met verschillende leuke straatjes en een heerlijke boulevard om overheen te flaneren. Allerlei restaurants, bars en winkels zorgen ervoor dat ik me geen avond verveel, de lekkerste tapas eet en veel te veel koop om in mijn koffer te passen… Maar dat is van latere zorg! Mijn vakantie is nog lang niet ten einde en ik wil meer van dit mooie eiland zien. Bij de Sunweb reisleiding vraag ik om tips en zij raden mij de ‘Gran Tour’ aan, een eilandtour waarmee ik in één dag alle hoogtepunten van het eiland zie.

Wat ben ik blij dat ik naar deze gouden tip heb geluisterd! De volgende dag word ik in alle vroegte opgehaald en zetten we koers richting het wereldberoemde Timanfaya Nationaal Park. Hier maak ik pas echt kennis met de magie van het vulkaanlandschap van Lanzarote. Ik staar met grote verbazing naar de vele kraters en zogenaamde ‘Montañas del Fuego’ (Vuurbergen) en ben onder de indruk van de demonstraties die laten zien hoe hoog de temperatuur in deze vulkanische bodem eigenlijk is.

Dat de vulkanische grond zeer vruchtbaar kan zijn, zie ik in het wijngebied La Geria. In een bodega proef ik de lekkerste lokale wijn, gemaakt van Malvasia druiven. Dit moet ik onthouden voor wanneer ik weer in Nederland ben!
De eilandtour voert me verder richting het noorden van het eiland, waar we eindigen op het meest noordelijke puntje. Hier klimmen we een aardig eindje omhoog, maar als ik eenmaal boven ben, word ik even stil…wat een uitzicht! Voor me ligt het kleine eilandje La Graciosa, dat met slechts 600 inwoners een haast onbewoond eiland is. Prachtige uitgestrekte, lege zandstranden doen mijn hart sneller kloppen. Het is dat de bus op me staat te wachten, maar hier wil ik absoluut een keer naartoe!

En zo kent Lanzarote nog vele andere plekken waar ik nog veel meer van wil zien. Als ik in het vliegtuig terug richting de Nederlandse kou zit, ben ik er al over uit: ik ga terug! Dus, lieve Sinterklaas…mag ik mijn verlanglijstje voor volgend jaar vast doorgeven?